Alışmadığımız bir şarkıda saklı düşlerin özü. Sokaklarını bilmediğimiz bir şehirde veya sesini hiç duymadığımız bir insanda gizli. En zoru da sürekli yenilenmeyecek başlangıçlar. Hayata 1 – 0 yenik başlamak gibi duygusuz ve hunharca söylenen sözler, yüze çarpılan bir tokattan daha şiddetli başlangıçlar ve bitişler. Hayatı anlamlandırmaya çalışırken büsbütün sürüklenip gidiyoruz. Bir ağacın çiçeğinden, bir kelebeğin renginden medet umduğumuz nice günler daha geçip giderken kendi sessizliğinin esiri olmakta tüm doğa. Ayaklarımızın altında ezip geçtiğimiz sahip olduğumuz yegâne değerler, imkânsızlıklar fırtınasından seçilen birkaç hayalin içinde yok olup gidecek. Farkında olmadığımız kadar doğru iken farkında olduğumuzdan da çok yanlış oluyoruz kimi zaman. Düşünerek çıktığımız her duraksız yolculuk bizi düşünmeden yaşayanların kral olduğu bataklık ülkelerine ulaştırıyor. Sebeplerini bilmediğimiz sonuçları yaşıyor ve olasılıksız olan her şeye arzu duymaktan vazgeçmiyoruz. Kimi zaman varlığımızdan çok uzaklarda olmak için çabalıyor, çabalıyorsak da başaramıyor ve daha çok saplanıyoruz. Kibir tozuna bulanmış her bünye sonu gelmeyecek bir girdap içinde olduğunu bilmiyor, bilmemekle de yetinmeyip bulunduğu durumu kendince olağanüstü sayıyor. Yitirilen ise her defasında insanlıktan bir parça; çığ gibi büyüyen nefretler dünyasında eksilen hep insanlık oluyor. Hesapsız kitapsız bilip bilmeden yaşayan vurdumduymaz insanlardan geriye hiçbir şey kalmayacak. Kalıcı olan tek şey ulaşılamayan yarınlardaki hayaller değil içinde bulunduğumuz bugünde geleceğe dair söylenecek söz kırıntıları. Hangi şartta olursa olsun dün ve yarın ikinci planda kalmaya devam edecek. Biz, bugüne sığdırdıklarımızla var oluyoruz ve hayat defterimizde karşımızda olan yalnızca bugünün tarihi oluyor.
Ortak tasalarımız, ortak sorumluluklarımız olsa da asıl dertlerimiz bambaşka birbirinden. Bu yüzden eğer gerçekten bir şeyler yapmak istiyorsak bugüne ve dünyaya bakış açımızı sürekli değiştirmeli, dinamizm ile oluşturduğumuz yaşam stillerimizle her biri birbirinden eşsiz yaşamlar çıkarmalıyız ortaya. Dünün harmanında oluşan bugünü hakkını vererek yaşamalı, bunu yaparken de yarına örnek olmalıyız daima.
Ceren Türkay
